Kirby and the Forgotten Land Review - Vlot, charmant en meer diepgang dan ooit (2024)

Kirby is het sterkste personage in de Nintendo canon. Een aanval die de gehele cast van Smash Bros. wegvaagt, levert Kirby nauwelijks een schrammetje op. Toch bestaan zijn eigen games uit kinderachtige queestes waar hij in roze robots of op harige hamsters door koddige werelden trekt, oersimpele puzzels oplost en het tegen letterlijke bomen en wolkjes opneemt. Er is niks mis met die kinderlijke charme, maar het gaat wel keer op keer ten koste van diepgang. Kirby verdient beter.

Kirby voor alle leeftijden

The Forgotten Land wil het roer omgooien. Het tweedimensionale Dreamland wordt vervangen door een driedimensionale, post-apocalyptische wereld. Waar die verwoesting door komt, blijft het grootste deel van de game onduidelijk - maar de sfeer van een Kirby game is nog nooit zo grimmig geweest. Die ‘serieuzere’ thematiek wordt doorgetrokken tot in de gameplay. Ondanks dat The Forgotten Land in grote lijnen speelt als elke andere Kirby game, is hier een serieuze uitdaging te vinden. Het resultaat is een Kirby game voor alle leeftijden die zich kan meten met Nintendo’s grotere reeksen.

Het is niet de eerste keer dat Kirby door dimensies reist, maar wel de eerste keer dat hij een post-apocalyptische planeet bereikt die verdomd veel op onze eigen Aarde lijkt. Zoals Mario in zijn Odyssey, wordt Kirby nu ook omgeven door realistische gebouwen en beplanting. Het verschil is dat alles hier lang geleden is verwoest. De winkelcentra, pretparken en gebouwencomplexen van deze wereld zijn vergeten en heroverd door de natuur. Toch is het niet uitgestorven: de wereld is namelijk geclaimd door een leger dieren dat direct de Waddle-Dees die met Kirby mee zijn gekomen gevangen neemt.

De wereld verken je vanuit een klassieke wereldkaart met verschillende gebieden, elk bestaande uit losse levels, tijdgebonden uitdagingen en aan het eind een baasgevecht. De levels zelf zijn grotendeels Kirby zoals je het gewend bent: ze zijn vlot en in essentie simpel. Platformen stelt immers weinig voor als je kunt vliegen (al zijn er beperkingen op de hoogte en tijd van je vlucht), en de copy abilities die je krijgt door vijanden op te zuigen, zijn even sterk als altijd.

Details nodigen uit tot ontdekken

Het grote verschil zit in de details. Elk level heeft meerdere missies, buiten het behalen van de eindstreep. Zo zitten er altijd een aantal Waddle-Dees in de levels verstopt, vaak achter puzzels waarbij je de nuances van een bepaalde power-up moet leren toepassen. Ook zijn er collectibles die - mede dankzij de extra dimensie - beter verstopt zitten dan ooit. De levels zelf zijn even lineair als altijd, maar door dit soort extra’s krijg je zowaar een gevoel van ontdekking en avontuur.

Het verkennen van de wereld en het leren van je power-ups, geven dus wat meer diepgang aan de bekende Kirby gameplay. Andere missies bieden ook nog eens wat uitdaging. Zo zijn er missies waarbij je niet geraakt mag worden tijdens een baasgevecht, niet mag springen of verdedigen, of de baas binnen bepaalde tijd moet verslaan. Het verslaan van de baas zelf is gedurende het hoofdverhaal nooit heel lastig. The Forgotten Land is dus nog prima door kinderen uit te spelen. Maar met dit soort submissies (en een postgame waarover ik niet in detail mag treden), heeft papa of mama er ook nog wat aan.

Daarbij zijn er aparte challenges waar je binnen bepaalde tijd de finish moet halen, terwijl je vijanden verslaat of puzzels oplost met behulp van een specifieke power-up. Denk aan bowlen met bommen, nauwkeurig gooien met de boemerang-kracht, of als wervelwind over een baan van stekels racen. Het gros van de power-ups en toepassingen kwamen al eerder in Kirby games voor - maar nooit eerder werd je gedwongen die individuele krachten daadwerkelijk te meesteren.

Krachten upgraden

Dat is niet eens de enige manier waarop The Forgotten Land inzet op Kirby’s Copy Abilities. Om je bij de wat uitdagendere gameplay te helpen, kun je alle reguliere power-ups versterken in de hub wereld. Nadat je genoeg Waddle-Dees hebt verzameld, opent hier een wapensmid waar je de currency gewonnen in de eerder genoemde time challenges kunt inruilen voor een sterkere versie van je power-ups. Zo kan je vuur power-up na één keer upgraden lavarotsen schieten, en laat het na nog een keer upgraden een vlam op de grond of op vijanden achter, waardoor de schade op blijft lopen. Meestal gaat het hier om meer schade of gebruiksgemak, maar sommige upgrades wijzigen daadwerkelijk de speelstijl - die je in de bijbehorende challenges dan weer leert optimaliseren.

Buiten de standaard power-ups, heeft Kirby beschikking tot de nu al beruchte ‘mouthful-mode’. Hiermee kan hij grote voorwerpen opzuigen als een auto, een frisdrankautomaat of simpelweg een bizarre hoeveelheid water. Deze geven Kirby elk een beperkte, maar unieke moveset. Zo kun je als drankautomaat blikjes schieten, als lamp de duisternis verlichten en als verkeerskegel je met de punt naar beneden op een vijand storten. De mouthful mode wordt altijd beperkt tot een klein segment van het level en is absoluut een gimmick, maar dat maakt ze niet minder hilarisch of welkom. Helaas mag ik vanwege het embargo niet vertellen wat er in de laatste wereld gebeurt. Wat ik wel kwijt kan, is dat de mouthful mode de slotscène zo bizar en episch maakt, dat Bayonetta er niks bij is.